اثر یک دوره تمرین استقامتی بر بیان mir-۱۵۵ و بیان ژن socs۱ در تومور موش های ماده مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: تمرینات ورزشی نقش مهمی در پیشگیری و کمک به درمان سرطان پستان ایفا می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات کمک درمانی تمرینات ورزشی بر بیان ریز rna-155 و ژن سرکوب گر پیام رسان سایتوکاینی-1 (socs1) در تومور موش مبتلا به سرطان پستان وابسته به گیرنده استروژن بود. روش بررسی: 16 موش بالب سی ماده در 2 گروه، تومور- ورزش (et) و تومور-استراحت (rt) به طور تصادفی قرار گرفتند. پس از آشناسازی، یک میلیون سرطانی وابسته به استروژن ( mc4-l2) به هر موش تزریق شد. سپس، گروه et به مدت 6 هفته (5 روز در هفته) تمرینات استقامتی را انجام دادند. حجم تومور به صورت هفتگی با کولیس دیجیتال اندازه گیری شد. در پایان موش ها قربانی شدند، بافت تومور استخراج و فریز شد و در دمای 70- درجه سلسیوس نگهداری شد. استخراج rna و ساخت cdna به ترتیب با استفاده از پروتکل ترایزول و مطابق دستورالعمل کیت ساخت cdna انجام شد. در نهایت روش real time – pcr انجام و نتایج جمع آوری شد. یافته ها: اختلاف معناداری در بیان mir155 و بیان ژن socs1 در گروه های et و rt مشاهده شد (p<0/05). این نتایج با میزان رشد تومور هم خوانی داشت. نتیجه گیری: تمرینات ورزشی به ترتیب موجب کاهش و افزایش بیان mir155 و بیان ژن socs1 بافت تومور می شود. با توجه به افت بیان mir155 و افزایش بیان ژن socs1 در گروه et، می توان ادعا کرد تمرین استقامتی از طریق افزایش بیان ژن های ضدتوموری و کاهش بیان آنکوژن ها نقش کمک درمانی در سرطان پستان دارد.